Ιστορικό

Το Mirage 2000 είναι Γαλλικής κατασκευής μονοθέσιο, μονοκινητήριο, δελταπτέρυγο μαχητικό αεροσκάφος πολλαπλού ρόλου και παντός καιρού. Εντάχθηκε στο οπλοστάσιο της Π.Α. το 1988 με τη Σύμβαση “Talos,” με βάση την οποία αγοράστηκαν 40 αεροσκάφη. Μεταξύ 1988 και 1992 παραδόθηκαν στην ΠΑ 36 Mirage 2000 EGM και 4 διθέσια Mirage 2000 BGM που χρησιμοποιούνται για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Είναι το πρώτο μαχητικό της ΠΑ που διαθέτει αυτόματο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου πτήσης. Στα ηλεκτρονικά του συμπεριλαμβάνονται δύο κύριοι Η/Υ, αδρανειακό σύστημα πλοήγησης και ψηφιακή μονάδα μεταβίβασης δεδομένων. Ακόμα διαθέτει το ολοκληρωμένο σύστημα αυτοπροστασίας ICMS 2000 που θωρακίζει το αεροσκάφος από απειλές που προέρχονται τόσο από τον αέρα όσο και από το έδαφος. Έχει την ικανότητα να φέρει μεγάλη ποικιλία οπλικών συστημάτων. Τα Ελληνικά Mirage 2000 μπορούν να οπλιστούν με πυραύλους αέρος – αέρος Super 530/ Matra Magic.  Xρησιμοποιούνται κατά κόρον σε αποστολές αναχαίτισης, αλλά και εναντίον πλοίων με την προσθήκη πυραύλων AM-39 EXOCET.

Κατασκευάζοντας τον…’Frankenmirage’

Στην 1/72 δύο είναι τα βασικά κιτ που κυκλοφορούν για τη διθέσια έκδοση του Mirage 2000.Αυτό της Italeri και της Heller.Το πρώτο έχει αρκετά καλή εφαρμογή και λεπτομέρεια με χαραγμένo ανάγλυφο αλλά αναπαριστά πρωτότυπο και δυστυχώς δεν αποδίδει σωστά τη σιλουέτα του αεροσκάφους. Αντίστοιχα το Heller που επιλέχθηκε για την κατασκευή πιάνει σωστά το σχήμα του γαλλικού μαχητικού, ενώ οι λεπτομέρειες είναι μίξη ανάγλυφων και χαραγμένων panel lines αλλά όπως και το Italeri χρειάζεται μετατροπές για να αποδώσει ένα σωστό Ελληνικό μοντέλο.

Ξεκινήσαμε από το cockpit το οποίο αντικαταστάθηκε από αυτό της Italeri όπως και τους πίνακες οργάνων καθώς και τα διάφανα μέρη. Τα καθίσματα βελτιώθηκαν με ταινία μασκαρίσματος, σύρμα χαλκού και αλουμινόφυλλο, βάφτηκαν και προστέθηκαν στο τέλος κάποιες αυτοσχέδιες Remove Before Flight (RBF) ταινίες  για περισσότερο ρεαλισμό. Σειρά είχαν οι προσθήκες που έπρεπε να γίνουν για να δείχνει στο τέλος το μοντέλο μας Ελληνικό. Ξεκινήσαμε τις προσθήκες από το πίσω μέρος της ατράκτου προσθέτοντας τα  σπιράλ από πλαστικό και χάλκινο σύρμα. Προστέθηκαν στο κάθετο σταθερό διάφορες κεραίες τις οποίες το κιτ δεν δίνει καθώς και οι σωλήνες pitot στο ρύγχος.Στον αριστερό αεραγωγό ανοίχτηκε τρύπα για να δημιουργηθεί  ο χώρος που βρίσκεται ο προβολέας. Θέλοντας στην τελική διαμόρφωση το αεροσκάφος να είναι φορτωμένο με τρείς δεξαμενές καυσίμου έπρεπε να φτιάξουμε τις υποπτερυγικές καθώς καμία εταιρία δεν τις έχει κυκλοφορήσει παρά μόνο τις ¨φουσκωτές¨ ενώ η ελληνική αεροπορία χρησιμοποιεί τις υπερηχητικές. Για την κατασκευή τους χρησιμοποιήθηκαν δεξαμενές από Rafale και F-16.

Παίζοντας με τα Lifecolour

Το βάψιμο έγινε με πινέλο και χρησιμοποιήθηκαν τόσο ακρυλικά όσο και σμάλτα –enamel-. Το βασικό γκρι της παραλλαγής έγινε με Humbrol 127 ενώ για το μπλε χρησιμοποιήθηκε το UA 045 της  Lifecolor με πρόσμειξη λευκού και γκρί της ίδιας εταιρίας για τη σωστή τονικότητα. Ο κώνος τους ραντάρ βάφτηκε με Humbrol 128. Δυο χέρια παρκετίνη ακολούθησαν μετά το βάψιμο ως προετοιμασία για τα σήματα που προέρχονται από την καρτέλα της Icarus Decals. Άλλο ένα χέρι παρκετίνη σφράγισε τα σήματα και ακολούθησε wash  με σκούρο γκρι λάδι ζωγραφικής και weathering με λευκό και ανοιχτό γκρι λάδι ζωγραφικής. Για τις καπνιές επίσης προτιμήθηκαν λάδια ζωγραφικής ενώ το όλο σύνολο στο τέλος σφραγίστηκε με βερνίκι ματ  της Humbrol.

Κατασκευή – κείμενο: Λάμπρος Λυκογιάννης