To κιτ είναι της Plus Model. Oλα τα κομμάτια είναι ρητίνη. Επίσης το κιτ περιλαμβάνει και μια καρτέλα με αρκετά κομμάτια σε φωτοχαραγμένη μορφή.
Απροβλημάτιστο κιτ στην συναρμολόγηση του και σε συνδυασμό με τα φωτοχαραγμένα το τελικό αποτέλεσμα είναι αρκετά ρεαλιστικό.
Αφού κολλήθηκαν όλα τα κομμάτια μαζί και τα φωτοχαραγμένα περαστήκαν 2 χέρια αστάρι της humbrol. Στην συνέχεια ξεκίνησε η διαδικασία του βαψίματος. Αποφάσισα να κάνω την τεχνική της λακ ώστε να έχω ρεαλιστικότερο αποτέλεσμα στις φθορές που θα ακολουθούσαν.
Πρώτα χέρια σε διάφορους τόνους σκουριάς πάντα με ακρυλικά και συγκεκριμένα Vallejo. Δυο χέρια αμέσως μετά με λακ και αφού στέγνωσε έπρεπε να διαλέξω το βασικό χρώμα που θα χρησιμοποιούσα.
Η αλήθεια είναι πως σε τέτοιες κλίμακες τα χρώματα που θα αναδείξουν το μοντέλο, σύμφωνα πάντα με τις τεχνικές που θέλεις να χρησιμοποιήσεις, είναι τα ανοιχτόχρωμα . Κατέληξα λοιπόν στο γαλάζιο. Με πολύ αραιωμένο χρώμα ξεκίνησε η διαδικασία. Σκοπός δεν είναι να ‘’βάψουμε’’ το μοντέλο αλλά να κρατήσουμε και σκιές σε επιλεγμένα σημεία.
Σε μερικά σημεία στο βασικό πρόσθεσα λίγο λευκό για θα φωτίσει περισσότερο τις επίπεδες επιφάνειες.
Σειρά είχαν οι φθορές. Επειδή το μοντέλο δεν έχει μεγάλες επιφάνειες θα έπρεπε να γίνουν φθορές με προσοχή καθώς εύκολα μπορείς να παρασυρθείς και επίσης πρέπει να αποφύγεις την ομοιομορφία.
Δεν σημαίνει ότι επειδή μια επιφάνεια είναι σκουριασμένη θα πρέπει να είναι και η άλλη.
Έτσι λοιπόν από την αρχή θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας που αλλά και σε ποιο μέγεθος θα είναι οι φθορές μας.
Όταν και αυτό το στάδιο έφτασε στο τέλος σειρά είχαν επιμέρους φωτίσματα στις σκουριές αλλά και στο βασικό χρώμα γύρω από αυτές.
Τέλος σκονίσματα στους τροχούς και σε χαμηλά σημεία και μερικές παρεμβάσεις με λάδια στον χώρο του κινητήρα.
Από την στιγμή που ολοκληρώθηκε και το βάψιμο αποφάσισα να κατασκευάσω μια απλή βινιέτα που θα το φιλοξενούσε.
Έτσι λοιπόν κατασκευάστηκε ένα τμήμα μιας αποθήκης καπνού. Για την κατασκευή χρησιμοποίησα μπάλσα. Για τον περιβάλλον χώρο χρησιμοποιήθηκαν γρασίδι, χώμα, κάποια μικρο αξεσουάρ για να δώσουν περισσότερη ρεαλιστικότατα. Όλα κολλήθηκαν με ατλακόλ και αφού στέγνωσαν βάφτηκαν σε διαφόρους γήινους τόνους.
Η τελευταία λεπτομέρεια ήταν ο κόκορας που μπήκε πάνω στο τρακτέρ για να υπάρχει και το ‘’ζωντανό’’ στοιχείο στην βινιέτα.
Μπορώ να πω ότι ήταν μια ευχάριστη κατασκευή η οποία μάλιστα βραβεύτηκε με χρυσό μετάλλιο στην έκθεση της IPMS στην Ελλάδα όπως επίσης και χρυσό μετάλλιο στην έκθεση της Mosonmagyaróvár .
Κατασκευή – Σύνταξη -Φωτογραφία: Γιώργος Μεφσούτ
